اثر طولانی مدت کفی طبی بر میزان فعالیت عضلات ساق افراد دارای صافی کف پا حین راه رفتن

زمینه و هدف: کفی‌های طبی برای درمان مشکلات اندام تحتانی به‌طور گسترده‌ای استفاده می‌شوند. اثرگذاری بیومکانیکی طولانی مدت از کفی‌های طبی به‌طور دقیق مستندسازی نشده است. هدف از این مطالعه تعیین اثرطولانی مدت استفاده ازکفی طبی برمیزان فعالیت عضلات ساق افراد دارای صافی کف پا حین راه رفتن می‌باشد. روش‌ بررسی: دراین مطالعه تجربی،تعداد45نفرپس ازمعاینات لازم شناسایی شده و در سه گروه مساوی: گروه ‌مداخله دارای صافی کف، گروه کنترل دارای صافی کف پا و گروه شاهد (دارای کف پای طبیعی) جای گرفته وشرکت کردند. در پیش‌آزمون، فعالیت الکتریکی عضلات درشت نئی قدامی، نازک نئی طویل ، دوقلوی داخلی و نعلی آزمودنی‌های سه گروه در فاز استانس راه رفتن در یک مسیر 14 متری با سرعت خود انتخابی جمع آوری شد. گروه‌ مداخله به مدت شش ماه از کفی‌های سفارشی استفاده کردند. سپس گروه‌های مداخله و گروه کنترل دارای صافی کف پا در پس‌آزمون شرکت کردند. داده ها با روش آنالیز واریانس یک سویه تجزیه و تحلیل شد. یافته‌ها: پس از شش ماه استفاده از کفی طبی، فعالیت عضله درشت‌نئی قدامی در زیرفاز تماس پاشنه با زمین به‌طور معناداری کاهش پیدا کرد (006/0=P). فعالیت عضله دوقلوی داخلی در زیرفاز میداستانس به‌طور معناداری در پس آزمون کاهش یافت (007/0=p). عضله نعلی در پس‌آزمون فعالیت کاهش یافته خود را در زیرفازهای تماس پاشنه (033/0=P) و میداستانس (023/0=P) نشان داد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که استفاده طولانی مدت کفی‌ طبی با تغییر در فعالیت عضلانی، سبب سازگار‌ی‌های ثانویه می‌شود. وصول مقاله:30/10/91 اصلاحیه نهایی:17/4/92 پذیرش:16/7/92